Հեղինակ – Անհայտ Անհայտ
Հրատարակչություն – Հայկական ՍՍՌ ԳԱ հրատարակչություն
Հրատարակչության թիվ – 1960
Լեզու – Արևելահայերեն
1958թ. Ինստիտուտը լույս ընծայելով «Սովետահայ կինոարվեստը» ժողովածուն, սկիզբ դրեց սովետահայ կինոյի պատմության ու տեսության հարցերին նվիրված ուսումնասիրությունների պարբերական հրատարակությանը:
Հեղինակ – Աս. Ասատրյան
Հրատարակչություն – Հայպետհրատ
Հրատարակչության թիվ – 1946
Լեզու – Արևելահայերեն
«Լեզուն անշուշտ ամենաազնիվ գործիքն է, որի միջոցով մի մարդ իր ներքին հոգեվիճակն է արտահայտում այլ մարդկանց: Առանց լեզվի ոչ անհատը, ոչ էլ մանավանդ ժողովուրդը ի վիճակի չէ իր մտքերն ու զգացմունքները հաղորդելու ուրիշներին, մանավանդ ավանդելու հաջորդ սերունդներին»: Խաչատուր Աբովյան
Հեղինակ – Գառնիկ Ստեփանյան
Հրատարակչություն – Հայպետհրատ
Հրատարակչության թիվ – 1964
Լեզու – Արևելահայերեն
«Պիտի հալածվիմ, պիտի ծեծվիմ, վնաս չունի. Սոկրատ ալ հալածվեցավ. ապագա սերունդը պիտի անմահացնե իմ անունս»: Հայ գրողներից քչերի մասին է ստեղծվել այնքան հարուստ գրականություն, որքան մեծ երգիծաբան Հակոբ Պարոնյանի: Սկսած ութսունական թվականներից մինչև մեր օրերը շարունակ գրվել է նրա մասին, խոսվել: Գրել են սկսնակ գրիչներ, գրել են ականավոր բանասերներ, գորղներ ու գրականագետներ: Եվ դա շատ բնական է.
Հեղինակ – Բազմաթիվ
Հրատարակչություն – Հայպետհրատ
Հրատարակչության թիվ – 1959
Լեզու – Արևելահայերեն
Սովետահայ դրամատուրգիա Պիեսների Ժողովածու 5-րդ գիրք Մի աղքատիկ ներքնահարկ, ուր զանազան ուղղությամբ կապված պարանների վրա սպիտակեղեն է փռված: Վարագույրը բացվելիս, ներքնահարկի մի անկյունում Բաբեն լվացք է անում, իսկ Աննետան, տխուր մի երգ մրմռալով, նոր սպիտակեղեններ է փռում պարաններին: Փոքր-ինչ հետո Բաբեն դադարեցնում է լվացքը և, թոտենալով պատուհանին, անհանգիս նայում է դեպի դուրս: Բաբե. - Սենկոն ուշացավ... Աննետա. - Էլի՞ դու նրան Սենկո ասացիր: Բաբե. - Իսկ դու նեղացա՞ր: Աննետա. - Այո, նեղացա, դա ի՞նչ անուն է՝ «Սենկո»... (Հպարտ և ինքնագոհ տոնով) Կամո՜, Կամո՜՝
Հեղինակ – Գևորգ Մադոյան
Հրատարակչություն – Հայպետհրատ
Հրատարակչության թիվ – 1960
Լեզու – Արևելահայերեն
Մենագրության մեջ հեղինակը քննում է Հակոբ Պարոնյանի ստեղծագործությունները, նշում նրանց դեմոկրատական-ռեալիստական նպատակասլացությունն ու այն դերը, որ այդ երկերը խաղացել են հայ մատենագրությունե, մասնավորապես սատիրական գրականությունը զարգացնելու ուղղությամբ: Մենագրության հեշինակը ավելի հանգամանորեն կանգ է առնում Պարոնյանի խմբագրած պարբերականների՝ ազգային կյանքում խաղացած կարևոր դերի վրա: Ինչպես նաև պատկերում է մեծ երգիծաբանի անցած ուղին՝ կյանքն ու հասարակական գործունեությունը:
